چکیده
تأمین و تثبیت امنیت اقتصادی در حاکمیت‌ها، وابسته به یک مدل مفهومی است و لازمه تحصیل این مدل نیز آگاهی از متغیرهای امنیت اقتصادی و اولویت هر یک از آن‌ها بر دیگری است. امام علی (ع) به عنوان یک نظریه‌پرداز اسلامی، جامعه‌ای دچار ناامنی اقتصادی از حاکمان قبلی تحویل گرفت و سعی کرد تا با کاربست مدلی مفهومی این ناامنی را رفع کند. تحصیل این مدل و آگاهی از متغیرهای امنیت اقتصادی و اولویت هر یک از آن‌ها بر دیگری با بررسی سخنان این امام امکان‌پذیر است. پژوهش حاضر به روش تحلیل محتوا و تنها با بررسی نامه‌های مرتبط نهج‌البلاغه، درصدد تبیین متغیرهای امنیت اقتصادی و اولویت هر یک از آن‌ها بر دیگری و نیز ترسیم مدل مفهومی این نوع امنیت در حکومت امام علی (ع) است. بر اساس تحلیل‌ها، پنج متغیر ناظر به: فرهنگ عمومی، قانون‌گذاری، منابع، اجرا و نظارت بدست آمد که در مرحله ترسیم مدل مفهومی در سه گام: برنامه‌ریزی (48 %)، اقدام (25 %)، بررسی (27 %) قرار گرفتند. این مدل بیان می‌دارد که در حکومت امام علی (ع) ابتدا با فرهنگ‌دهی (تمرکز حداکثری بر امانت‌داری و مواسات مالی)، قانون‌گذاری (تمرکز حداکثری بر تصویب قوانین با قابلیت اجرا)، منابع‌دهی (تمرکز حداکثری بر منابع انسانی)، برنامه‌ای برای اجرا فراهم شد. سپس در مرحله اجرا، مجریان تمرکز حداکثری خود را بر آموزش و توسعه شهری قرار دادند. ناظران در مرحله نظارت نیز با تمرکز حداکثری بر برخورد با مفسد اقتصادی، همیار مسئولان اجرایی شدند.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
)