Document Type : Research
Authors
1 Assistant Professor of Department of Quran and Hadith, Kashan University.
2 Ph.D Student of Quran and Hadith, Kashan University
Abstract
The writing of Emam Ali’s (as) Mus’haf and the legislator-based structure of the Holy Qur’an has many supporters among the sects. On the other hand, the belief in the Tanzil nature of the collection of the Emam Ali’s (as) Mus’haf seems to conflict with the legislator-based structure of the Qur’an; in other words, Amir al-mu’minin is considered to be the first collector of Qur’an and some Qur’anic scholars believe that Amir al-mu’minin arranged his Mus’haf according to the order of revelation and on the other hand they believe that the structure of collecting the Qur’an is in the legislator-based order and is rooted in divine revelation. This means that Imam Ali (AS) as the first and most prominent disciple of the Holy Prophet (PBUH) acted contrary to the divine command and the Prophetic tradition. In analyzing this issue, there is no other way than counting and extracting the theories of the scholars of the two sects and analyzing narrations and historical documents. With this aim and via the analytical-critical method of narrations and historical documents related to the content, the way of compiling the Mus’haf of Amir al-mu’minin has been studied, and by removing similar and repetitive narrations, it has been concluded that the Tanzil (sending down) order of the Qur’an based on the order of revelation, it is not very provable from the text and the meaning of narrations and historical evidence and in summarizing the narrations, instead of this interpretation, the following two views can be considered: an emphatic view means that the Mus’haf of the Amir al-mu’minin is complete and a complementary view means the inclusion of the Mus’haf in interpretive additions and the dignity of the revelation of verses.
Keywords
Keywords
آلوسی، سید محمود، تفسیر روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۵ق.
ابن‌جزی، محمد بن احمد، التسهیل لعلوم التنزیل، بیروت، دارالارقم، ۱۴۱۶ق.
ابن‌سعد، محمد بن سعد، الطبقات الکبری، بیروت، دارالکتب، ۱۴۱۰ق.
ابن‌ضریس، محمد بن ایوب، فضائل القرآن و ما انزل القرآن بمکه و ما انزل بالمدینه، دمشق، دارالفکر، ۱۴۰۸ق.
ابن‌فارس، احمد، معجم مقاییس اللغه، بیروت، دارالفکر، ۱۳۹۹ش.
ابن‌منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، بیروت، دار صادر، ۱۴۱۴ق.
اظهری مبارکپوری، کرار حسین، حقایقی پیرامون مصحف فاطمه، قم، مرکز جهانی علوم اسلامی مدرسه فقه و معارف اسلامی، ۱۳۸۴ش.
ایازی، سیدمحمدعلی، مصحف امام علی، تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۳۸۰ش.
برزگر، محمد، پایان‌نامه «چینش نظام‌مند سوره‌ها در قرآن کریم»، قم، دانشگاه مذاهب اسلامی، ۱۳۹۷ش.
بهجت‌پور، عبدالکریم، تفسیر تنزیلی (مبانی، قواعد و فوائد)، تهران، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، ۱۳۹۲ش.
تجری، محمدعلی و همکاران، «واکاوی روایات شیعی در ترتیب نزولی بودن مصحف امام علی»، آموزه‌های قرآنی، ، ۱۳۹۴ش، شماره22، صص3- 29.
جفری، آرتور، مقدمتان فی علوم القرآن، قاهره، مکتبه الخانجی، ۱۳۹۲ش.
حجتی، سید محمدباقر، پژوهشی در تاریخی قرآن کریم، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۶۰ش.
خرقانی، حسن، وحیانی بودن ساختار قرآن، مشهد، پژوهش‌های قرآنی ویژه‌نامه امام خمینی، ۱۳۷۸ش.
راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، دمشق، دارالشامیه، ۱۴۱۲ق.
رامیار، محمود، تاریخ قرآن، تهران، امیرکبیر، ۱۳۶۹ش.
زرکشی، محمد بن عبدالله، البرهان فی علوم القرآن، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۸ق.
زمخشری، محمود بن عمر، بنیاد البلاغه، بیروت، دار صادر، ۱۳۹۹ش.
سیوطی، جلال الدین، الاتقان فی علوم القرآن، بیروت، دارالکتب العربی، ۱۴۲۱ق.
صدوق، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمة، تهران، دار الکتب الاسلامیة، چاپ دوم، 1395ق.
_______________، اعتقادات امامیه، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ دوم، ۱۴۱۴ق.
صفار، محمدبن‌حسن، بصائرالدرجات فی فضائل آل محمد، قم، مکتب آیه‌الله مرعشی نجفی،۱۴۰۴ق.
طبرسی، احمد بن علی، الاحتجاج علی اهل اللجاج، مشهد، نشر مرتضی، ۱۴۰۳ق.
طریحی، فخرالدین بن محمد، مجمع‌البحرین، تهران، مکتبة المرتضویه، ۱۳۷۵ش.
عاملی، جعفرمرتضی، حقایق الهامه حول القرآن الکریم، بیروت، دارالصفوه، بی‌تا.
عسگری، سیدمرتضی، القرآن الکریم و روایات المدرستین، قم، دانشکده اصول دین، ۱۴۲۴ق.
فراهیدی، خلیل بن احمد، العین، قم، هجرت، ۱۴۱۰ق.
فرشچیان، رضا، امام علی (ع) و مبانی علوم قرآنی، کرمان، دانشگاه شهید باهنر، ۱۳۸۷ش.
فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی، دانش الیقین فی اصول‌الدین، قم، بیدار، ۱۳۷۷ش.
فیض کاشانی، ملامحسن، تفسیر الصافی، تهران، صدر، ۱۴۱۵ق.
قرشی، سید علی‌اکبر، تفسیر احسن الحدیث، تهران، بنیاد بعثت، چاپ سوم، ۱۳۷۷ش.
قرطبی، محمد بن احمد، الجامع لاحکام القرآن، تهران، ناصرخسرو، ۱۳۶۴ش.
کلینی، محمد بن یعقوب، اصول الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، بی‌تا.
مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار فی اخبار الائمه الاطهار، بیروت، دار احیا التراث العربی، بی‌تا.
مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن، تهران، ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۶۰ش.
معرفت، محمدهادی، التمهید فی علوم القرآن، قم، مؤسسه النشر الاسلامی، ۱۴۱۵ق.
مفید، محمد بن محمد، المسائل السرویه، قم، کنگره جهانی شیخ مفید، ۱۴۱۳ق.
موسوی خوئی، سید ابوالقاسم، البیان فی تفسیر القرآن، مؤسسه احیا آثار امام خوئی، بی‌جا، بی‌تا.
مهدوی‌راد، محمدعلی، «میراث مکتوب علوی»، علوم حدیث، ۱۳۸۴ش، شماره‌های 37-38، صص 87-106.
ناصحیان، علی‌اصغر، «مصحف علی از منظر احادیث»، آموزه‌های قرآنی، ۱۳۸۹ش، شماره12، صص73-98.
نکونام، جعفر، پژوهشی در مصحف امام علی (ع)، رشت، کتاب مبین، ۱۳۸۲ش.
نهاوندی، محمد، نفحات الرحمن فی تفسیرالقرآن، قم، بنیاد بعثت، ۱۳۸۶ش.
یعقوبی، احمد بن ابی‌یعقوب، تاریخی الیعقوبی، بیروت، دار صادر، بی‌تا.
)